بررسی غلظت پلاسمایی اکسی کدون و درد هنگام همودیالیز در بیمار مبتلا به سرطان
خلاصه مقاله:
درد یکی از شایع ترین مشکلات پزشکی است و داروهای مخدر باید به اندازه کافی مورد استفاده قرار گیرند. اکسی کدون و اهمیت آن در درمان همودیالیز بسیار مورد توجه می باشد.
از نظر بالینی، بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان همراه با اختلال شدید کلیوی، برای کنترل دردشان، مخدر دریافت می کنند. با این حال، فارماکوکینتیک مخدرها در زمان همودیالیز به طور کامل شناخته شده نیست. ما مدت زمان غلظت پلاسمایی اکسی کدون و درد در هنگام همودیالیز را در یک مرد ۵۵ ساله که برای درد سرطان، از اکسی کدون استفاده می کرد مورد بررسی قرار دادیم.
غلظت پلاسمایی اکسی کدون در بیمار حین همودیالیز کاهش یافت و بعد از آن افزایش یافت. در مقابل، درد او پس از شروع همودیالیز افزایش یافت و پس از پایان آن بهبود یافت. علاوه بر این، نتایج ما ارتباطی بین غلظت پلاسمایی اکسی کدون و درد نشان نداد. در حین همودیالیز بدون در نظر گرفتن غلظت پلاسمایی اکسی کدون چندین بار درد بسیار شدید رخ داد.
کاهش اکسی کدون پلاسما در طی همودیالیز ناشی از حذف اکسی کدون توسط همودیالیز بود و افزایش آن بعد از همودیالیز به نظر می رسد که مربوط به توزیع مجدد اکسی کدون باشد. از سوی دیگر، درد شدید در هنگام همودیالیز ممکن است به علت خود همودیالیز باشد، نه به دلیل کاهش غلظت پلاسمایی اکسی کدون، زیرا ارتباطی بین غلظت پلاسمایی اکسی کدون و درد شناخته نشد. هنگام برنامه ریزی یک استراتژی مدیریت درد در طی همودیالیز، هر دو احتمال کاهش غلظت پلاسمایی اکسی کدون توسط همودیالیز و نیز افزایش درد توسط خود همودیالیز باید در نظر گرفته شود.
