مصرف بوپرنورفین-نالوکسان در بارداری برای درمان وابستگی به مواد مخدر
خلاصه مقاله:
هدف: بررسی دوره بارداری و پیامدهای نوزادی برای زنانی که در دوران بارداری جهت درمان وابستگی به مخدرها از بوپرنورفین-نالوکسان استفاده می کنند.
طراحی: یک مطالعه کوهورت گذشته نگر برای مقایسه نتایج گروه بیماران باردار در معرض بوپرنورفین-نالوکسون با نتایج گروهی که در معرض سایر مواد مخدر هستند و گروهی که در معرض مواد مخدر قرار نگرفته اند.
تنظیم: برنامه مامایی شمال غربی انتاریو.
شرکت کنندگان: در مجموع ۶۴۰ تولد در یک دوره ۱۸ ماهه از ۱ ژوئیه ۲۰۱۳ تا ۱ ژانویه ۲۰۱۵.
پیامدهای اصلی: نتایج دوران بارداری شامل مسیر و زمان زایمان، پیچیدگیهای پزشکی و جراحی، زایمانهای خارج بیمارستان، تغییر در مصرف مواد مخدر و نتایج نوزادان شامل جنین های مرده، بروز و شدت سندرم abstinence نوزادان، وزن هنگام تولد، سن حاملگی، نمرات Apgar و بروز ناهنجاری های مادرزادی است.
نتایج: ۳۰ زن باردار بطور متوسط۸/۱۸ هفته از بوپرنورفین-نالوکسان استفاده کردند. ۱۳۴ بیمار در معرض مواد مخدر دیگر قرار گرفتند؛ ۴۷۶ زن باردار در معرض مواد مخدر قرار نگرفتند. نتایج مادران و نوزادان در میان ۳ گروه مشابه بود غیر از اینکه وزن هنگام تولد در گروهی که در معرض مواد مخدر غیر از بوپرنورفین-نالوکسون بودند به مقدار ناچیزی از حد انتظار کلینیکی پایین تر بود.
نتیجه گیری: بوپرنورفین-نالوکسون برای استفاده در دوران بارداری بعنوان درمان وابستگی به مخدرها بی خطر به نظر می رسد. انتقال بیمار باردار به آگونیست اپیوئید دیگری که دارای پتانسیل سوء استفاده بیشتر است ضروری نخواهد بود.
